Kaçıyoruz. Belki isteyerek, belki itilerek. Ama sonuç olarak kendimizden kaçıyoruz Bu hayat bir film. Başrolde sen varsın ve her filmin bir sonu var. Bu hayata doğduğumuz gibi veda edeceğiz. Vakti gelince gişeden kalkan film gibi, biz de kalkacağız bu handan. Ve kalkarken tek olacağız. Peki kendini tanımadan mı kalkmak istersin yoksa tanıyarak mı?
Merak hepimizin fıtratında, mayasında olan bir şey. Bilgiye aç olmalıyız evet. Ama daha kendimizi bilmeden yeni şeyler bilebilir, öğrenebilir miyiz? Veya başkalarının hayatlarına duyduğumuz merakı, magazinleri, Müge Anlı'ları, Esra Erol'ları izlerken ki merakı neden kendimize duymuyoruz? Neden kendimizden kaçıyoruz?
Hadi diyelim ki kaçmaya itildik. Neden durdurmuyor, izin veriyoruz? Korkuyoruz çünkü. Kendimizden Korkuyoruz. Yaşadığımız bir evren var. Ama bu hayatta iki evren var. Biri de bizim içimizde. İkincisi sensin. Kocaman bir evren taşıyorsun. Neden bunun farkında değilsin? Ya da farkındasın ama neden kaçıyorsun? Evrenini neden keşfetmiyorsun?
Kendini tanımaktan neden korkuyorsun? Sonucunu bilemediğin, kestiremediğin için mi? Eğer öyleyse bu hayatta sonucunu bileceğin insan ömrü dışında bir şey söyleyebilir misin? Hatta ölüm bile bir sonuç değil bir geçitken. Ya da sonucu planlayabilir, şekil verebilir misin? Hayır. Yani sonucu kestiremezsin, tasarlayamazsın, kesinleştiremezsin. Çünkü sınırlı varlıklarız.
Ama elinde harika bir şans var. Kendini keşfetmek. İçindeki gizli evrende milyonlarca gizli geçit var. Ve anahtarı sende. İstemek. İste. Kendini tanımayı iste. Aldanmacalı değil hakikatli bir yaşamı iste. Korkunu koy kenara ya da üstüne yürü ve aş onu. Şunu bil ki, kendini keşfetmeden, gerçeği bilmeden, aslını bilmeden yaşadığın hayat sadece kandırmaca. Aldanmaktan yorulmadın mı, bıkmadın mı sende? At ilk adımı o zaman. Dinle kendini. Bak kendi içine. Kendini keşfetmek sonsuz ve en zevkli yolculuk. Bir yandan ruhu doyuran ama bir yandan da acıktıran bir yolculuk.
Özüne indikçe değişeceksin. Korkma. Kendi devrimini yaratıyorsun. "Değişiyorsun" tepkisini alacaksın haliyle. Bundan memnun olmayanlar olacak. İşlerine gelmeyecek değişimin. Ama destekleyenler de olacak. Konuşacaklar, eleştirecekler. Duy ve süzgecinden geçir onları. Yararlıysa al kendine, zararlıysa at çöpe. Saygı duyanlara saygını eksiltme. Saygı duymayanları da kalbini kırmadan hayatından uzak et.
Bu yolculuk uçsuz bucaksız. Ama yapabileceğin en güzel yolculuk. Kendini bilmeden başkasını bilemez, başkasına yardım edemezsin. Kendini dinlemeden dinleyici olamazsın. Kendini aydınlatmadan çevrene ışık saçamazsın. Kendi devrimini yaratmadan iz bırakan olamazsın. Haydi durma. Kendine yol al. Yolculuk rotan bu sefer kendin olsun. Ne dersin?