Minik Bir Not I

Final haftama girdim ama burayı da boşlamak istemedim. Birkaç şey söyleyeceğim o kadar. Böyle hani bırakın bir şeyleri, kendinize bile yetişemediğiniz, hiçbir kötü olay olmadığı halde mutsuz hissettiğiniz ya da bir şey yokken bir şeyler oluyor/olacak gibi hissettiğiniz bu ve bu gibi anların olduğu oluyordur. Ve genelde bu anda tam bir depresyon eşiğine gelmek ile dinlenip yola devam etmek arasında ince kırmızı bir sınır çizgisi beliriyordur. Gerçekten dışarı yansıtmasak da duygularımız bizi zorlar, seslerini duyurmaya çalışırlar, olaylar bizi yorar. Böyle anlarda yapmamız gereken gerçekten dinlenmek ve dinlemek. Rahat bir nefes alın önce. Derin bir nefes. Kapatın gözlerinizi. Kendinize odaklanın. Sesinizi dinleyin. Kalbinizin atışını, duyguları, hisleri ve size ait düşünceleri dinleyin. Sonra biraz dinlenin. Dinlediklerinizi dinlenme sürecinde gözden geçirin. İnanın daha iyi hissedeceksiniz. Kendinizi dinlemeye ve dinlendirmeye önem verin. O olumsuz ruh halleri, iç daralmaları kendinize dönünce geçiyor. Ve kendinize dönük yaşayın, işlerinizi yapın ve var olun. Okuduğunuz için teşekkürler.