Başlık fazla mı ilgi çekici yoksa fazla mı sıradan oldu? Bilemedim. Ama gerçekten vereceğim cevap tüm insanlığın zaman zaman maruz kaldığı bir şeydir.
Ne bir insanın canını almaktan, ne kul hakkından, ne gasptan, ne de vb. şeylerden bahsedeceğim. Ben burada en büyük olan umut hırsızlığından bahsedeceğim. Evet umut. Bir insanın yaşama dayanağı olan umut. Serveti olan umut. Ve diktatör insanların gözlerini kırpmadan insanlardan alıp esirgedikleri umut.
Her yeni güne 'her şey güzel olacak' umudu ile başlayıp; 'kahretsin bu da mı olacaktı' diyerek sonlandırıyoruz. Neden mi? Birilerinin keyfi yüzünden. Neden mi dünya kötü bir yer? Umutların yeşermediğinden. Daha bir tohum ekip sulamadan, tohumu çıkartıyorlar topraktan.
Değer mi? Tüm insanların umudunu yok etmeye değer mi? En büyük zenginlikten mahrum etmeye değer mi? 'Allah Allah' diye gezerken sırtınıza aldığınız onca masumun ahına değer mi?
Ama pes etmez insan. Umut etmekten ne kadar yorulsa da vazgeçmez. Yoksa yaşayamaz ki. Sizler ne kadar umut çalsanız da biz yine pes etmeyeceğiz. Biz misliyle ekeceğiz. Yediğiniz en büyük günahın bedelini elbette çekeceğiniz günler de gelecek.