Öncelikle herkese merhaba. Bugün yine birkaç yazı ile sizlerle olacağım. Şubat ayının şu son 3 haftasını dolu dolu geçirmeyi düşünüyorum. Ama tamamen kendime odaklanacağım için yazılar paylaşma sıklığım azalabilir. Bu yazımda sizlere Tolstoy’a göre güçlü insanların 7 özelliğinden bahsedip bende bıraktıkları izlenimlerden bahsedeceğim. Lafı uzatmadan başlayayım.
Hayır diyebilmek. Gerçekten günümüz insanının yapmakta zorlandığı ama yapması gereken bir şey bu. Evet, karşımızdakilere değer veriyor olabiliriz ama bu değer kendimize verdiğimiz değerden fazla olmamalıdır. İstemiyorsak hayır demeliyiz. Bazen kendi iyiliğimiz için, karşımızdakileri kırmamaya çalışarak reddetmeliyiz artık. Çünkü verilen her evet yanıtı, her inisiyatif bizleri değersizleştirir.
Kendini ifade edebilmek. Bu gerçekten çok önemli bir nokta. Kendimiz ifade etmekten çekinmemeliyiz. Bizi ne rahatsız ediyorsa söyleyebilmeli, bize ne iyi geliyorsa yapabilmeli, düşüncelerimizi dile getirebilmeliyiz. Ve bunu yaparken dikkat etmeliyiz. Neye mi? Sözlerimize ve hareketlerimize. Neden mi? Çünkü sözler ve hareketler, yaptıklarımız veya yapmak istediklerimizle uyumlu olmadığı sürece kendimizi ifade edemeyiz.
Pes etmemek. Ne kadar zorluk çıkarsa çıksın yolumuzda pes etmemeliyiz. Pes etmek, kaybetmektir. Ne olursa olsun devam etmeliyiz. Devam etmek bile bir kazançtır. Kazanmak sadece bir sonuç değildir. Sonuca giden süreçte kazanmaya dahildir.
Eleştirilere açık olmak. Evet gelişmemize katkı sağlayan bir önemli nokta bu. Eleştirileri dikkate almalıyız. Süzgecimizden geçirmeliyiz. Yararını, zararını kesinleştirmeli ve hayata devam etmeliyiz. Ama şu kısım önemli. Bazı kişiler vardır ki, fitne fesat, sizi bilerek kötüler. Onlara sağır olun diyemem ama umursamayın.
Geride bırakmayı bilmek. Çoğumuz yaşadığımız ama olmuş bitmiş şeyleri geride bırakamıyoruz. Geçmişin yakamızı sımsıkı sarmasına izin veriyoruz. Bu eziyetten kaçınmalıyız. Olanları kabullenmeyi öğrenmeliyiz. Çünkü zaman akıyor, hayat geçiyor. Ve bizim hapsolmamız, zamanın ve hayatın aleyhimize akmasına sebep olur.
Yalnızlıktan korkmamak. Kimse bu dünyaya kazık çakmıyor. Tek geliyor ve tek gidiyoruz. Ve hiçbir şeye tamamen sahip değiliz. Bizden güçlü bir madde-mana ilişkisini, evreni düzenleyen bir güç var. Bu durumda, hiçbir şeyin kalıcı olmadığı -bizim bile- bu yerde yalnız kalmaktan korkmamalıyız. Hatta kendi sağlığımız için, ara ara yalnızlaşmak, uzaklaşmak gerekir.
Hatalardan ders almak. Hatalar aslında bizi biz yapanlardır. Pişmanlık duymamızı gerektiren, kendimize düşman kesilmemizi gerektiren şeyler değillerdir. Ders alıp, yolumuza daha doğru kararlarla devam etmemizi sağlarlar. Tamamen kusursuz olduğumuz bir yol bize ne katabilir, bizi ne kadar geliştirebilir ki? Önemli olan kusursuza giderken kusurlarımızı kabul etmek, hatalarımızla barışmak ve ders almaktır. Tabi aldığımız dersi de hayatımıza işlemeliyiz.
Evet bu 7 madde çok önemli. Sizler kendinize nasıl yorumlarsınız bilemem ama benim kalemimden bunlar döküldü. Bu yazıyı yazarken dinlediğim hoşuma giden bir parçanın linkini aşağıya bırakıyorum. Umarım hoşunuza gitmiştir. Okuduktan sonra beğenirseniz sevinirim.
https://www.youtube.com/watch?v=pDEPXd71uVk